Potrzebujesz dokumentacji cen transferowych?

Nie wiesz, czy masz obowiązek sporządzić taką dokumentację?

Kto musi sporządzać specjalną dokumentację podatkową dla celów CEN TRANSFEROWYCH?

  • Podmioty powiązane (zarówno krajowe, jak i zagraniczne) dokonujące transakcji pomiędzy sobą;
  • Podmioty dokonujące transakcji z podmiotami mającymi miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową (tzw. rajach podatkowych).

Limity kwotowe:

Obowiązek prowadzenia dokumentacji cen transferowych obejmuje transakcję lub transakcje między podmiotami powiązanymi, w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość:
1) 100.000 EURO – jeżeli wartość transakcji nie przekracza 20% kapitału zakładowego,
2) 30.000 EURO – w przypadku świadczenia usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych,
3) 50.000 EURO – w pozostałych przypadkach.

W przypadku umowy spółki niebędącej osobą prawną lub umowy wspólnego przedsięwzięcia obowiązek obejmuje umowy pomiędzy podmiotami powiązanymi, w których łączna wartość wniesionych przez wspólników wkładów przekracza równowartość 50 000 euro.

W przypadku tzw. rajów podatkowych obowiązek sporządzenia dokumentacji, obejmuje transakcję, w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość 20.000 EURO.

CO MUSI ZNALEŹĆ SIĘ W SZCZEGÓLNEJ DOKUMENTACJI CEN TRANSFEROWYCH?

1. określenie funkcji, jakie spełniać będą podmioty uczestniczące w transakcji (uwzględniając użyte aktywa i podejmowane ryzyko);

2. określenie wszystkich przewidywanych kosztów związanych z transakcją oraz formę i termin zapłaty;

3. metodę i sposób kalkulacji zysków oraz określenie ceny przedmiotu transakcji – metoda porównywalnej ceny niekontrolowanej, ceny odprzedaży, rozsądnej marży („koszt plus”) lub jeżeli nie jest możliwe zastosowanie metod wymienionych w ust. 2, stosuje się metody zysku transakcyjnego;

4. określenie strategii gospodarczej oraz innych działań w jej ramach – w przypadku gdy na wartość transakcji miała wpływ strategia przyjęta przez podmiot;

5. wskazanie innych czynników – w przypadku gdy w celu określenia wartości przedmiotu transakcji przez podmioty uczestniczące w transakcji zostały uwzględnione te inne czynniki, a w przypadku zawarcia umowy spółki niebędącej osobą prawną, umowy wspólnego przedsięwzięcia lub umowy o podobnym charakterze – w szczególności przyjętych w umowie zasad dotyczących praw wspólników (stron umowy) do udziału w zysku oraz uczestnictwa w stratach;

6. określenie oczekiwanych przez podmiot obowiązany do sporządzenia dokumentacji korzyści związanych z uzyskaniem świadczeń – w przypadku umów dotyczących świadczeń (w tym usług) o charakterze niematerialnym.